15 اسفند روز درختکاری
در ایران، روز 15 تا 22 اسفند ماه به عنوان “هفته منابع طبیعی” نامگذاری شده است که نخستین روز این هفته یعنی 15 اسفند “روز درختکاری” است.
تاریخچه روز درختکاری
روز
درختکاری ابتدا در سال 1872 و در ایالت نبراسکای آمریکا و در تاریخ 10
آوریل (21 فروردین)، توسط فردی به نام J.Sterling Morton برگزار شد و گفته
می شود که در آن روز بیش از 1 میلیون درخت کاشته شده است اما بعد از مدتی
این تاریخ به آخرین جمعه ماه آوریل انتقال یافت.
امروزه بیشتر کشورهای دنیا روز درختکاری را محترم شمرده و در این روز به کاشتن درخت ها و نهال های متفاوت اقدام می کنند. البته تاریخ این روز با توجه به آب و هوای هر کشور متفاوت است و بیشتر سعی می کنند تا در موقعی از سال این کار را انجام دهند که درخت قابلیت رشد کردن را داشته باشد. برای مثال می توان به کشور هایی مانند آلمان، مصر، پاکستان، مکزیک اشاره کرد که روز درختکاری به ترتیب در روزهای 5 اردیبهشت، 26 بهمن، 27 مرداد و دومین پنجشنبه از ماه جولای است.
روز درختکاری در ایران
درختکاری در ایران دارای پشتوانه ای از علایق ملی و سنت تاریخی است، تاریخ نشان می دهد که ایرانیان باستان، جشن های خاصی داشتند و در این جشن ها به درختکاری پرداخته و به خاک و زراعت احترام می گذاشتند.
در کشور ما روز درختکاری در 15 اسفند هر سال برگزار می شود و مردم با حضور در پارک ها، جنگل ها و اقصی نقاط شهر اقدام به کاشت نهال های جوان می کنند. ایرانی ها هر سال با کاشت درخت به استقبال سال نو رفته و در واقع با این کار نمادین در آستانه بهار زندگی را به زمین باز می گردانند. در این روز در مقابل بیشتر پارک ها و فضاهای سبز و دیگر نقاط شهر نهال هایی به صورت رایگان در اختیار مردم قرار می گیرید.
اهمیت درختکاری در اسلام
در ادیان و فرهنگ های مختلف جهان، درخت و درختکاری جایگاه خاصی دارد. دین مقدس اسلام نیز بشر را به کاشت درخت تشویق و ترغیب کرده است و بعضی از بزرگان دین به این امر اشتغال داشته اند. حضرت علی علیه السلام در مدینه باغ های خرمای فراوانی به وجود آورد و بیشتر آنها را در راه خدا وقف کرد.
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در این باره می فرماید: «اگر شخصی درختی بکارد یا مزرعه ای را به زیر کشت ببرد و انسان ها، حیوانات یا پرندگان از آن بخورند، این کار صدقه ای از طرف آن شخص شمرده می شود». نیز در روایتی معتبر از یکی معصومین (ع) منقول است که: “حتی اگر دیدید قیامت بر پا شد و شما مشغول کاشتن درختی بودید، ازاین عمل نیک خود دست برندارید”. و این نشانگر تاکید و توصیه اولیای اسلام به حفظ و حراست از درختان و اهمیت درختکاری است.
مطالب یاد شده به روشنی، وظیفه تک تک ما را در حفظ و حراست از منابع طبیعی موجود، خصوصاً جنگل ها و مراتع و همچنین توسعه پایدار و گسترش این نعمت الهی، به عنوان یک وظیفه دینی و ملی، مشخص می کند.
فواید درختان در زندگی انسانها
امروزه با صنعتی شدن جوامع بشری درختان نقش مهم تری در زندگی بشر ایفا می کنند، از سویی مقدمات پیشرفت بیشتر صنعت و فناوری را موجب می شوند و منابع تامین کننده محصولاتی نظیر وسایل چوبی، مبلمان، لوازم التحریر (کاغذ، انواع مدادهای مختلف) الوار و هزاران محصول دیگر محسوب می شوند و از سو ی دیگر به منزله ریه های یک شهر تلقی شده و نقش مهمی در تامین سلامت اعضای جامعه را ایفامی کنند. این مورد اخیر از مورد قبل مهم تر مینماید.
چرا که به دلیل فعالیت کارخانجات صنعتی و نیز ازدیاد وسایل نقلیه عمومی و فعالیت روزانه آنها در سطح شهرهای بزرگ آلاینده ها و گازهای مهلک و خطرناکی نظیر دی اکسید کربن در هوای شهرها فزونی یافته و سلامت افراد را تهدید می کند. و افزایش هر چه بیشتر این مواد آلاینده کاهش میزان اکسیژن در هوا را سبب می شود و این وضع نامساعد گروههای آسیب پذیر نظیر بیماران ریوی و قلبی، سالخوردگان و کودکان را بیشتر تهدید می کند. در چنین شرایطی مساله درخت و درختکاری راه حلی مناسب برای مبارزه با آلودگیهای مذکور به شمار می آید. ایجاد جنگلهای مصنوعی و فضای سبز در اطراف شهرهای بزرگ به تاسیس کارخانجات تولید اکسیژن می ماند.
به طور خلاصه روز درختکاری بهانه ای است برای این که ما به محیط زیست احترام گذشته و آن را احیاء کنیم و یا حداقل آن را با دقت بیشتری نگه داری کنیم. امید است که با تلاش در این جهت، حتی با کاشتن یک نهال کوچک، کشوری زیبا و آباد را برای خویش مهیا کنیم که یقیناً کاری پسندیده است.
شیمی محض (به انگلیسی: Pure Chemistry)، مطالعۀ نظری در دامنه دانش شیمی و زیر مجموعههای آن است. شیمی محض یک شاخه از دانش شیمی بهشمار نمیرود و همۀ شاخههای آن دانش را شامل میگردد.
رشتۀ شیمی محض یکی از گرایشهای دانش شیمی در ایران میباشد. تقسیمبندی شیمی به دو گرایش محض و کاربردی برگرفته از نام انجمن جهانی شیمی محض و کاربردی است و در ایران و بهوسیلهی شورای عالی انقلاب فرهنگی صورت گرفته است و در هیچجای دیگر جهان معتبر نیست.
شاخههای درسی شیمی محض شیمی فیزیک، شیمی آلی، شیمی معدنی و شیمی تجزیه میباشند که دروس عملی و نظری دیگر زیرمجموعه این شاخهها میگردند.
شیمی کوانتومی ، طیفسنجی مولکولی، شیمی آلی فلزی، , شیمی فیزیک آلی ، واحدهای اختصاصی درسی شیمی محض هستند که در رشته شیمی کاربردی جز درسهای اختیاری به شمار میروند.
شیمی محض علاوه بر واحدهای درسهای تئوری، واحدهای درسهای عملی (آزمایشگاهی) را نیز شامل میشود که اهمیت این واحدهای درسی آزمایشگاهی در یادگیری روشهای آزمایشگاهی و نحوه استفاده از دستگاههای آزمایشگاهی است.
تفاوت واحدهای درسی میان رشتههای محض و کاربردی تنها بین ۱۲ تا ۱۸ واحد (بسته به دانشگاه متفاوت است) میباشد و در بقیه واحدهای درسی (حدود ۱۳۰ واحد) با یکدیگر مشترک هستند. واحدهای تئوری و عملی هر دو رشته تقریباً مساوی میباشد، اما در پایان دوره کارشناسی، دانشآموختگان گرایش کاربردی باید پایاننامه ارائه کنند و دانشآموختگان رشته محض به صورت اختیاری میتوانند آن را انتخاب نمایند.
شیمی محض تنها در مقطع کارشناسی (لیسانس) است و دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد (فوق لیسانس) و دکترا میتوانند در هر یک از زمینههای تخصصی شیمی تحصیل کنند.